Vrijdag 27 juni 2025, officiรซle Dag van de Klomp, was het perfect wandelweer. Dus voordat mijn werkweekend van start gaat, ging ik er heerlijk op uit met een nieuwe etappe van Mooi Achterhoek.
Rondom de Markt in Zelhem zijn parkeerplaatsen genoeg. Met de bus kon ik rechtstreeks naar Veldhoek, waar deze etappe begon. In een vorig blog vertelde ik al meer over het buurtschap (13-11-2023). Bij de bushalte had ik een leuk gesprek met moeder en dochter (?) die naar Holten reisden om een volgend deel van het Pieterpad te wandelen. Deze route loopt overigens ook door Zelhem. Er zijn dan ook genoeg overnachtingsmogelijkheden in en rondom het dorp. Het L.A.W. Ontmoet de Achterhoek kenden ze nog niet, tijd voor een update.
Buurtschap Wolfersveen was nieuw voor mij. De Heeren van Wolfersveen was mij wel bekend. De naam is best verwarrend, want die verwijst niet naar wolven en ook niet naar veengronden. Tot de beginjaren van 1900 kwamen er op de woeste gronden waarschijnlijk wel wolven voor en een heel klein beetje moerasveen is wel aanwezig. De naam komt vrijwel zeker van Woltveen (wolt is laag gelegen bos). Door de ontginning van het Wolfersveen, eind jaren 20, kwam er een enorme bevolkingstoename van jonge gezinnen.
Ooit was er zelfs een klein stationnetje (1921), ik kwam een informatiebord tegen met een foto. In de tijd van de ontginning had het station een belangrijke functie voor vervoer van personen en goederen. De stopplaats Wolfersveen lag in bossen tussen Ruurlo en Zelhem nabij het bezit van NV De Ontginning Het Wolfersveen. Omdat de eigenaar, dhr. de Fremery, bevriend was met een directielid van de Hollandsche IJzeren Spoorweg-Maatschappij (dhr. van Asselt) werd hier een halte geopend. De Fremery kon daardoor ’s zomers elke dag per trein op en neer reizen naar Amsterdam, waar hij op de Herengracht werkte. Best handig zoโn familievriend! In de tweede wereldoorlog verdween het spoor voorgoed. Men had de ijzeren rails nodig voor materieel. Ook het perron en wachthuisje werden toen afgebroken.
Wat was er veel moois te zien onderweg! Wuivende graanvelden, korenbloemen en mooie struin- en bospaadjes. Ik maakte een foto van de Pottenbulte. Bij nader onderzoek had ik daar eigenlijk ook even een kijkje moeten nemen. Je vind er een informatiebord over archeologische vondsten. Genoteerd voor een volgende keer.
Op de Dag van de Klomp werd ik aangenaam verrast door een oud schuurtje met een enorme rij nostalgische oude klompen aan de wand. Na wikken en wegen heb ik de stoute klompen aangetrokken (ik ben niet zo van het zomaar aanbellen) en ben ik gaan vragen of ik ze van dichtbij mocht fotograferen. Gelukkig was het geen enkel probleem dus heb ik me helemaal uitgeleefd met mijn systeemcamera. De buurman die ik op de terugweg tegenkwam vertelde dat alle oude klompen waren gevonden in het bakhuis. De boerderij die hier ooit stond (Pristerinck) werd al in 1402 in de leenakteboeken vermeld. Zo oud zijn de klompen vast niet, maar wat was het een plaatje.
Het Boelekeerlspad had ik al eens bewandeld en toen ook het verhaal van de Boelekeerl opgezocht. Mooi dat zulke streekgebonden sagen en legenden bewaard blijven. Net als Smoks Hanne (beeld heb ik gemist), het beroemdste kruidenvrouwtje van de Achterhoek (net als Aaltjen Brouwers van ’t Wievenveld, Mechteld ten Ham en Alyda uit Almen). Het beeld (van dolomiet) ‘Petje Bal’ viel me op door de klompen die het jongetje aanheeft. Wijnand Schoenmaker maakte meerdere beelden voor Zelhem met verschillende kinderspelen. In een oorkonde uit het jaar 801 was voor het eerst sprake van Salehem. De volgende etappe start hier weer, mooi om dan eens in de geschiedenis van Zelhem te duiken. Mooi Achterhoek, chapeau voor de prachtige route.
Klomptgoed 