𝙀𝙩𝙖𝙥𝙥𝙚 𝙇𝙖𝙧𝙚𝙣-𝙀𝙭𝙚𝙡-𝙇𝙤𝙘𝙝𝙚𝙢.

Eindelijk weer een etappe uit de serie ‘Ontmoet de Achterhoek’ gewandeld. De bussen reden weer, dus parkeerde ik mijn auto in Lochem, en nam de bus naar Laren. Beide plaatsen in de Achterhoekse streek zijn mij niet onbekend. In Laren kreeg ik al eens een rondleiding door Huis Verwolde.

In Gelders Laren was de allereerste foto een (schaduw) selfie met Albert Mol. Nooit geweten dat hier, net als in Giethoorn, een standbeeld staat van de beste man. Even verderop kwam ik langs de kerk van Laren, een Rijksmonument. Bijzonder dat de klokkentoren van hout is gemaakt. De folklore van dit dorp wordt overigens prachtig beschreven door Hendrik Willem Heuvel in zijn boek ‘Oud-Achterhoeks Boerenleven dat ook bij mij op de plank staat.

Al snel liet ik het centrum van Laren achter me, en wandelde ik Landgoed Verwolde Laren binnen. Zo als ik al schreef, heb ik er al eens een rondleiding gehad. Dit vanuit mijn donateurschap Geldersch Landschap & Kasteelen, zij zijn namelijk de eigenaar van het huis en de omliggende gronden. Sophia van der Borch, één van de kinderen van de laatste bewoner (Baron Allard van der Borch van Verwolde) helpt mee het landgoed te onderhouden, samen met een hoop vrijwilligers. Achter de muren ligt de moestuin die Sophia weer opnieuw tot leven heeft gebracht. Er ligt tegenwoordig ook een bloementuin en je kunt er inkopen doen in de kleine landgoedwinkel.

Natuurlijk ben ik een kijkje gaan nemen bij de zomereik ‘oom Frits’. Tenminste, wat er nog van over is. Tijdens een sneeuwstorm in november 2006 heeft oom Frits het zwaar te verduren gehad. In de jaren erna takelde de zomereik langzaam af. Hoe dan ook, oom Frits mag blijven. De boom werd gepland in 1791 bij de geboorte van Frederik Wilhelm Baron van der Borch. De grote broer van oom Frits, De Dikke Boom van Laren, lag iets van deze route af. Ik wilde hem toch graag zien, dus een klein ommetje gemaakt. Het is tenslotte de beroemdste eik van Nederland! Voor deze dikste eik van ons land is er een speciaal rolstoelgeschikt Dikke Boom-pad aangelegd. Bijzonder als je je bedenkt dat deze boom een tijdgenoot is van Willem van Oranje! Niet voor niets dus dat Annie MG Schmidt er een versje over schreef van zes coupletten.

𝘐𝘬 𝘩𝘦𝘣 𝘦𝘦𝘯 𝘵𝘢𝘯𝘵𝘦 𝘦𝘯 𝘦𝘦𝘯 𝘰𝘰𝘮
𝘋𝘪𝘦 𝘻𝘪𝘵𝘵𝘦𝘯 𝘪𝘯 𝘦𝘦𝘯 𝘦𝘪𝘬𝘦𝘣𝘰𝘰𝘮
𝘌𝘦𝘯 𝘦𝘪𝘬𝘦𝘣𝘰𝘰𝘮 𝘪𝘯 𝘓𝘢𝘳𝘦𝘯
𝘡𝘦 𝘩𝘦𝘣𝘣𝘦𝘯 𝘻𝘦𝘭𝘧, 𝘷𝘢𝘯 𝘦𝘪𝘬𝘦𝘩𝘰𝘶𝘵
𝘋𝘢𝘢𝘳 𝘪𝘯 𝘥𝘦 𝘣𝘰𝘰𝘮 𝘦𝘦𝘯 𝘩𝘶𝘪𝘴 𝘨𝘦𝘣𝘰𝘶𝘸𝘥
𝘡𝘦 𝘸𝘰𝘯𝘦𝘯 𝘦𝘳 𝘢𝘭 𝘫𝘢𝘳𝘦𝘯

Na een stukje wandelen over Landgoed Kranengoor, bereikte ik het voormalige buurtschap Eksel, dat rond de Ekselse Enk lag. Tegenwoordig is het een vier straten tellend dorp met de naam Exel. Op Landgoed Kranengoor had ik al eens een mooie avond excursie onder leiding van Agrarische natuurvereniging ’t Onderholt. Ik vind dat soort excursies onder leiding van een boswachter altijd boeiend. Zelf sta ik daarom op de wachtlijst voor de opleiding natuurgids van het IVN.

Landgoed Ampsen ligt rondom het kasteel uit de 17e eeuw. Hier ligt ook het Sterrebos. De lanen in dit bos vormen een ster om het middelpunt waardoor je eigenlijk niet kunt verdwalen. Dat zeg ik zelf maar niet te hard, zonder mijn Garmin zou ik hier de weg nog kwijt kunnen raken! Er schijnen veel vogelsoorten voor te komen, meer dan 50 verschillende soorten. Op een mooie winterse dag als vandaag, hoorde ik er vele zingen.

Het kasteel is nog altijd particulier bezit en zodoende niet van binnen te bezichtigen. In een vermelding uit het jaar 1105 blijkt dat er toen al twee goederen Ampsen moeten zijn geweest, Olden-Ampsen en Nieuwen-Ampsen. Deze beide huizen werden in de Spaanse tijd verwoest. Halverwege de 17e eeuw werd het huidige kasteel gebouwd, overigens het grootste kasteel van de Gemeente Lochem.

Bijna aan het einde van de etappe wandelde ik nog langs het oude gemeentehuis van Laren. Het pand werd gebouwd in 1909, waarvoor de Baron van Ampsen bouwgrond ter beschikking stelde. Tot 1971 was Laren namelijk een zelfstandige gemeente. Zo kwam station Lochem alweer in zicht en zat deze etappe erop.