Aan de voet van de Lochemse berg ligt het Achterhoekse dorp Barchem. De naam Barchem betekent โdorp nabij de bergโ, toepasselijk dus. Ik ken het dorp zelf voornamelijk door de winter5maandse wandeltochten. Deze 16e maart beslist geen winterse wandeling, het werd maar liefst 16ยฐ Celsius! Het inmiddels gearriveerde Saharazand had de zon zijn felle schittering ontnomen. Het was maar een flets en wazig bolletje daar in de lucht.
Het dorp kwam nationaal in de publiciteit door een ludieke actie met de naam “Barchem te Koop”. Rond 2013 kampte Barchem namelijk met een bevolkingsdaling en vergrijzing die de publieke voorzieningen en ook de leefbaarheid van het dorp in gevaar brachten. Woningen werden niet verkocht en de school dreigde te moeten sluiten vanwege te weinig leerlingen. Barchem bracht een eigen tijdschrift uit, opende een speciale website en hield een openhuis-weekend op 19 en 20 april 2013. Deze laatste actie was onverwacht succesvol! Een kwart van de bijna vijftig leegstaande woningen werd binnen een maand verkocht, meer dan normaal gesproken in een heel jaar. Ook kon de school een aantal nieuwe leerlingen inschrijven.
De route begon net buiten het dorp, bij eethuis de Kaleberg, aan de voet van de gelijknamige heuvel. Al snel kwam ik aan bij het prachtige gebied Hagenbeek. Dit natuurgebied is 42 hectare groot, en de route liep van โveld naar veldโ. In de zomer schijnen er veel bijzondere orchideeรซn te groeien en reptielen rond te struinen, dus ik moet nog maar eens terug. De Lochemse Berg vangt al duizenden jaren regenwater op dat daar diep intrekt en zijwaarts weer door de grond wegstroomt. Onderweg komt het water in aanraking met mineralen (kalk en ijzer) die oplossen en meegevoerd worden. Honderden jaren later komt dat als โverrijkt kwelwaterโ in het maaiveld weer tevoorschijn, onder meer hier in het Hagenbeek. Via een lange statige zandweg (heerlijk rustig op een doordeweekse dag) en langs pas geknotte wilgen wandelde ik het volgende natuurgebied in, Erve Kostverloren. Het hoort bij het gelijknamige landgoed waar Kees en Ineke van Well in 1991 kwamen wonen. In 1998 hebben zij de Stichting van Well- Nijhof opgericht met als doel ons Achterhoekse coulisselandschap in stand te houden en een bijdrage te leveren aan het behoud van de (cultuurhistorische) inrichting van deze streek. Tegenover de hoeve waar de naam Erve Kostverloren de gevel siert, maakte ik de foto van de kleine bakoven.
Na mooie paadjes en prachtige schuurtjes belandde ik op het Liefdespad, een route van ruim 5 km in Ruurlo. Op verschillende plekjes langs het pad vind je bijzondere zitplaatsen. Kunstzinnige banken of stoelen die uiting geven aan de liefde voor de plek of speciaal thema (water, techniek, landschap). De High Tea tafel staat aan de rand van Doolhof Ruurlo, helemaal naar boven klimmen is niet zo aan mij besteed.. Dit doolhof uit 1890 was totaal verwaarloosd, en werd het daarom van 1975 tot 1984 gerestaureerd. Het doolhof van haagbeuk is met zijn oppervlakte van 8740 m2 de grootste van Nederland. In 1996 haalde de doolhof zelfs (tijdelijk) het Guiness Book of Records als grootste ter wereld! Het Doolhof werd ontworpen door de Franse tuinarchitect Daniรซl Marot, onder meer ontwerper van Paleis Het Loo en gedeelte van de tuin (net als de inrichting en tuin van Huis ten Bosch). De paden zijn vanwege hun breedte (maar liefst vijf meter) bijzonder. De poorten waren nog gesloten voor publiek.
Na de kunst op het Liefdespad, kon ik bij de molenbult nog meer kunst aanschouwen. Het bleek te gaan om de reizende fototentoonstelling Mantelzorger voor Elkaar. De gemeente Berkelland en zorgorganisatie Parlijn willen duidelijk maken wat mantelzorg in de praktijk betekent. Hoe onmisbaar een mantelzorger kan zijn voor de ander, hoeveel dankbaarheid mantelzorg geeft en dat mantelzorgers dit doen uit liefde doen voor hun partner, ouders en kind. Daarentegen ook hoe moeilijk en zwaar mantelzorg kan zijn, dat er een moment komt dat die zorg (vaak met veel pijn) moet worden overgedragen, en dat ook daarna de zorg blijft bestaan. Door het scannen van de QR-code krijg je toegang tot het verhaal van de mantelzorgers op de fotoโs.
Na een rondje over de heide komt langzaamaan Kasteel Ruurlo in zicht. Zoals in een sprookjeskasteel woonde in Kasteel Ruurlo ook een echte koning, Theodor Anton van Neuhoff, koning van Corsica. Eรฉn van de meest markante bewoners van Kasteel Ruurlo! Nadat hij maar niet slaagde in het besturen van Corsica (geldgebrek/ interne strijd), werd hij verdreven van zijn eiland. Vanaf het vaste land deed hij verscheidene pogingen om zijn koninkrijk te heroveren. Op jacht naar Nederlandse geldschieters, werd zijn logeeradres in 1736 Kasteel Ruurlo. Geheel vlekkeloos was zijn verblijf in de Achterhoek niet. Hij zou in het kasteel een knecht hebben doodgeslagen. Museum MORE bezoeken staat nog op mijn โtedoen-lijstjeโ.
Met een laatste foto op station Ruurlo van de vrolijk gekleurde loveseat (onderdeel van Liefdespad) is deze etappe dan echt ten einde. Het was weer genieten!
Klomptgoed 